waarom!!!
klein,bang en onzeker.
verdriet een lach een traan.
alles met je meegemaakt.
je moet zoveel missen, net als ik.
we hadden je nooit mogen laten gaan.
ik heb nog zoveel vragen.
die ik je graag stellen wil
op alle vragen een antwoord.
stond de tijd maar stil.
1 januari zal ik nooit meer vergeten
ze belde ons op.
en het kwaad was al geleden.
je lag daar ziek op bed
een paar dagen ervoor
wij maar vertellen dat je moest knokken.
maar om tien voor 3 ging je ervandoor.
je zit nu ergens hierboven.
en mam kun je me heel mischien beloven....
dat je trots op me bent
verdriet een lach een traan.
alles met je meegemaakt.
je moet zoveel missen, net als ik.
we hadden je nooit mogen laten gaan.
ik heb nog zoveel vragen.
die ik je graag stellen wil
op alle vragen een antwoord.
stond de tijd maar stil.
1 januari zal ik nooit meer vergeten
ze belde ons op.
en het kwaad was al geleden.
je lag daar ziek op bed
een paar dagen ervoor
wij maar vertellen dat je moest knokken.
maar om tien voor 3 ging je ervandoor.
je zit nu ergens hierboven.
en mam kun je me heel mischien beloven....
dat je trots op me bent
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: silvia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||