rust zacht
sneeuwvlokken dwarrelen omlaag
het lijkt een sprookje zo vandaag
midden in die witte wereld
staan veel mensen bij elkaar
vinden bij je graf
troost dicht bij elkaar
rode bloemen om je heen
zoveel lieve mensen
brengen jou hun laatste wensen
jouw muziek klinkt in mn hoofd
je motto tot het einde
we gaan ervoor
waar je zo in hebt geloofd
rust zacht
en weet
dat ik je nooit vergeet
het lijkt een sprookje zo vandaag
midden in die witte wereld
staan veel mensen bij elkaar
vinden bij je graf
troost dicht bij elkaar
rode bloemen om je heen
zoveel lieve mensen
brengen jou hun laatste wensen
jouw muziek klinkt in mn hoofd
je motto tot het einde
we gaan ervoor
waar je zo in hebt geloofd
rust zacht
en weet
dat ik je nooit vergeet
Reacties op dit gedicht
| Caroline Maas: | Zondag, april 22, 2001 18:11 |
| kippevel... Heel mooi... Liefs, Caroline |
|
| Mark: | Donderdag, december 28, 2000 09:23 |
| Ben er stil van... | |
| ilona: | Woensdag, december 27, 2000 20:41 |
| lieverd...ik deel met je...ik voel de pin ik had hetzelfde vandaag....liefs ilona | |
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2000 | ||
| Thema's: | ||