Moe
Ik ben het leven eigenlijk zat
Gewoon moe
Eenzaamheid en pijn
lijken een deel van mij te zijn
Ik weet niet wie ik ben
Mijn hele achtergrond
is voor mij een groot gat
Hoe kan ik nu bestaan
als er niets aan vooraf is gegaan?
Ik ben niets, ik voel me niets
Niemand heeft mij gemaakt
Misschien heb ik geluk
en komen ze me snel halen
Dan hoef ik hier niet langer
Eenzaam rond te dwalen...
Gewoon moe
Eenzaamheid en pijn
lijken een deel van mij te zijn
Ik weet niet wie ik ben
Mijn hele achtergrond
is voor mij een groot gat
Hoe kan ik nu bestaan
als er niets aan vooraf is gegaan?
Ik ben niets, ik voel me niets
Niemand heeft mij gemaakt
Misschien heb ik geluk
en komen ze me snel halen
Dan hoef ik hier niet langer
Eenzaam rond te dwalen...
Reacties op dit gedicht
| Doornroosje: | Dinsdag, februari 22, 2005 10:16 |
| eenzaam in gedachten samen in de strijd.... |
|
| westerhof: | Maandag, juli 29, 2002 23:29 |
| Eenzaam ben je misschien maar alleen zul je nooit zijn! Liefs Johanna | |
Over dit gedicht
| Auteur: morgaine | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||