soms voel ik me alleen
als een meisjesdroom met haar hoofd naar de grond gericht
ze verlangd naar een kleine zonnestraal licht
op haar behuilde verwrongen gezicht

soms voel ik me zo alleen
als de wind die jankend langs de huizen gaat
en van woede, verdriet en onmacht een deur dichtslaat
maar niemand die haar verstaat

soms voel ik me zo erg aleen
als een giraffe die haar nek in een boom vlecht
op zoek naar iets dat zich aan haar hecht
zo om een beetje genegenheid vecht

soms voel ik me zo erg onbegrijpeljk alleen
kom ik hier ooit overheen.....?
Neen
Ik blijf "gewoon alleen".