waarom
Mijn tranen stromen
weet er even niet uit te komen
voel me nietig en klein
eenzaam en alleen met mijn pijn...
Geen schouder, geen steun
ik verkramp, ik leun
op de kracht die jij me geeft
omdat ik weet dat jij met me meeleeft...
Niet tasbaar, maar wel viritueel
dat betekent al heel erg veel
ik voel jouw aanwezigheid
en het mij van binnen bevrijd...
28-12-00
Over dit gedicht
| Auteur: Stranger | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2000 | ||
| Thema's: | ||