De wandeling
Ik ga met mijn broertje wandelen.
Als we voorbijkomen, hoor ik mensen fluisteren.
Ze bekijken ons met overdreven medelijden
en kunstmatige onverschilligheid.
Als een klein meisje ons onbevangen aanstaart,
zegt haar moeder, vermanend,
dat ze niet beleefd is,
maar zelf werpt ze ons steelse blikken toe.
Eigenlijk trek ik het me niet meer aan.
Mijn broertje heeft dat ook nooit gedaan.
Hij is altijd blij als we gaan wandelen.
Dan kijkt hij grijnzend in het rond,
zonder eigenlijk te beseffen
wat hij ziet of hoort,
maar blij is hij.
Een groepje meisjes
komt bevallig aangelopen.
Ze praten, lachen, hebben veel plezier.
Als ze hem zien, verstart bij elk van hen
de lach op het knappe gezicht.
Als ze mij zien, kijken ze bevreemd.
Ach, ik kan het iedereen wel vergeven.
Volgens hen moet je wel gek zijn
om zo met een mongooltje rond te wandelen.
Maar gek ben ik niet, hoor.
Ik doe alleen maar mijn broertje een plezier.
Als we voorbijkomen, hoor ik mensen fluisteren.
Ze bekijken ons met overdreven medelijden
en kunstmatige onverschilligheid.
Als een klein meisje ons onbevangen aanstaart,
zegt haar moeder, vermanend,
dat ze niet beleefd is,
maar zelf werpt ze ons steelse blikken toe.
Eigenlijk trek ik het me niet meer aan.
Mijn broertje heeft dat ook nooit gedaan.
Hij is altijd blij als we gaan wandelen.
Dan kijkt hij grijnzend in het rond,
zonder eigenlijk te beseffen
wat hij ziet of hoort,
maar blij is hij.
Een groepje meisjes
komt bevallig aangelopen.
Ze praten, lachen, hebben veel plezier.
Als ze hem zien, verstart bij elk van hen
de lach op het knappe gezicht.
Als ze mij zien, kijken ze bevreemd.
Ach, ik kan het iedereen wel vergeven.
Volgens hen moet je wel gek zijn
om zo met een mongooltje rond te wandelen.
Maar gek ben ik niet, hoor.
Ik doe alleen maar mijn broertje een plezier.
Reacties op dit gedicht
| Casperb: | Vrijdag, augustus 09, 2002 19:26 |
| Was effe sprakeloos ... mooie tekst ... keep on writing, and walking ;-) Groetjes rob |
|
| Casperb: | Vrijdag, augustus 09, 2002 19:24 |
| margot: | Dinsdag, augustus 06, 2002 03:39 |
| mooi en lief geschreven ontroerend zelfs ik zag je wandelen...mooie beeldspraak liefs,margot |
|
| Marije Lagendijk: | Woensdag, juli 31, 2002 17:36 |
| Ik vind dit echt een prachtig gedicht!!! Ik kan er de goede woorden niet voor vinden... Echt prachtig! |
|
| Liefst Leven: | Woensdag, juli 31, 2002 17:02 |
| Blijven doen. Blijven schrijven. Zo'n mensen zijn er veel te weinig, zoals jij. Joris. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sneeuwman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||