voortleven,
Als je later dood bent:
kom je bij me spoken?
Hoog daar boven al gewend,
hier weer even neer gedoken.
Spiegels tonen je gezicht,
ruisend schuift je geest voorbij.
Alik schrijf zorg jij voor licht,
blijf je dan voorgoed bij mij?
Nu je nog niet dood bent:
waar spook je nu uit?
Is er iemand die je kent,
lijf en hart je ontsluit.
Spiegels tonen je gezicht,
dromen leggen je soms bloot,
zonder jou kan ik allicht,
maar het leven is zo groot.
kom je bij me spoken?
Hoog daar boven al gewend,
hier weer even neer gedoken.
Spiegels tonen je gezicht,
ruisend schuift je geest voorbij.
Alik schrijf zorg jij voor licht,
blijf je dan voorgoed bij mij?
Nu je nog niet dood bent:
waar spook je nu uit?
Is er iemand die je kent,
lijf en hart je ontsluit.
Spiegels tonen je gezicht,
dromen leggen je soms bloot,
zonder jou kan ik allicht,
maar het leven is zo groot.
Reacties op dit gedicht
| AnG: | Woensdag, september 04, 2002 15:02 |
| *zit met tranen in ogen* Amaaj, heel schoon geschreven. Jij lijkt sprekend op iemand die ik op de kermis gezien heb... ook al ken ik die persoon niet :( *-*AnG*-* HEERLIJK geschreven! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: VLEKjes | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||