Dansende tranen
Aan de bron van het leven,
waar geluk en verdriet gescheiden ligt,
dansen de tranen,
zonder emoties te uiten,
zonder ziel en zonder gezicht,
Het krieoelende bewegen,
door alle seizoenen heen,
zelfs in de winter leven ze,
en de zomer is ook geen probleem,
alleen als je tranen diezelfde zee weer maken,
de vertrouwde druppels weer verdwijnen in het niets,
je gevoelens en emoties weer die grens raken,
Die grens die je eerst verliet,
Laat me dan die dansende traan zijn,
die je emoties gescheiden houden,
laat me die zon zijn die je altijd hebt willen zien schijnen
Ik doe het met liefde voor je,
omdat ik van je hou.
-
Reacties op dit gedicht
| John.M.Lammers: | Donderdag, augustus 01, 2002 22:00 |
| mooi geschreven, evi. groeten john |
|
| soraya13: | Donderdag, augustus 01, 2002 21:59 |
| mooi hoor evi, je kan het heel erg goed, gedichten schrijven!! veel succes -x- soetje |
|
| eddy daemen: | Donderdag, augustus 01, 2002 21:30 |
| das nou net wat, we nodig hadden, onvoorwaardelijke liefde en tranen, you got it evi:) | |
| Jacobs Ivan: | Donderdag, augustus 01, 2002 20:56 |
| mmmmmmmm heel mooi gedicht hoor !! ******* ******* ******* ***** |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||