Zonnestralen
Als zonnestralen door wattige wolken heen schijnen,
sluit je ogen zonder kracht, maar heel zacht,
zodat je het hemelsblauw nog net ziet.
Je zult zien, door het gebroken zonlicht,
vergeet je heel even het verdriet.
In dit moment denkje aan niets, je voelt alleen
de warmte, en met een beetje geluk een zachte,
frisse wind over je lichaam, en door je haren.
Die je het gevoel geven van zacht strelende handen,
en je zult zien dat ik niet lieg.
sluit je ogen zonder kracht, maar heel zacht,
zodat je het hemelsblauw nog net ziet.
Je zult zien, door het gebroken zonlicht,
vergeet je heel even het verdriet.
In dit moment denkje aan niets, je voelt alleen
de warmte, en met een beetje geluk een zachte,
frisse wind over je lichaam, en door je haren.
Die je het gevoel geven van zacht strelende handen,
en je zult zien dat ik niet lieg.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Johan Paul Hennemann | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||