Sta eens even stil.
Wanneer de dag lang is.
En de nacht eenzaam.
Als je zeker weet,
dat je genoeg hebt
van dit leven.
Sta dan even stil.
Denk dan eens
aan iedereen,
die zich net zo voelt,
en aan iedereen,
die net zo dacht.
Aan de mensen,
die achter bleven.
Met het gemis van
een dierbare.
Denk niet dat je alleen bent
met al je pijn.
Er zijn mensen
die van je houden,
Die je willen helpen.
Ze zijn er echt!
Ga door voor deze mensen,
en je zult zien,
dat je dagen te kort zijn
en je nachten vol vreugde.
Reacties op dit gedicht
| L.Bert: | Zaterdag, augustus 13, 2005 10:01 |
| Heerlijke wijsheid. Een prachtig gedicht. Er is altijd wel iemand die aan je denkt, zelfs een onbekende schrijfster of lezer(es). | |
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||