Teder
Teder
het licht
van de lantaarn
weerspiegelt
op haar
liefdevolle lippen
in haar ogen
speelt een traan
ongevraagd
en zomaar
door de regen
aangedaan
hij
kust haar zachtjes
en fluistert
zij
zelfs de regen
is ontroerd
en gaat
gelaten door
het licht van de lantaarn
weerspiegelt
op de natte straat
en op haar
liefdevolle lippen
Reacties op dit gedicht
| Koelemij, Harold: | Maandag, augustus 05, 2002 23:36 |
| zo zo zo nou nou nou euhhhhhhh kannonepegels wat een zuivere regels sjappo Lau |
|
| ardalan: | Maandag, augustus 05, 2002 13:52 |
| prikkelend.. | |
| Margaritha: | Maandag, augustus 05, 2002 13:39 |
| mmmmmmooiiiii.......zwijmel...zweven... | |
| Ana (stacia): | Maandag, augustus 05, 2002 13:38 |
| zo teder ... zo zacht ... een pracht ! |
|
| free: | Maandag, augustus 05, 2002 13:18 |
| heel mooi..... liefs free |
|
| MayadeBij: | Maandag, augustus 05, 2002 13:14 |
| Krijg spontaan zin om te zoenen, well done, Laurens! | |
| blommeke: | Maandag, augustus 05, 2002 13:11 |
| oef,... heel mooi,de tederheid spreekt er inderdaad uit. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||