Nooit meer tot later
Verdrinken in je eigen tranenvijver
verdwalen in je vertrouwde
treurwilgenbos
regendruppels horen vallen,
vogels niet horen zingen
dan jouw zachte stem
huilend horen wegsterven
tot nog eens,zei je, misschien,
er in de plots opgekomen zuidenwind
bijvoegend
voorgoed, wist ik
nooit meer wij
voor altijd ik, voor altijd jij.
verdwalen in je vertrouwde
treurwilgenbos
regendruppels horen vallen,
vogels niet horen zingen
dan jouw zachte stem
huilend horen wegsterven
tot nog eens,zei je, misschien,
er in de plots opgekomen zuidenwind
bijvoegend
voorgoed, wist ik
nooit meer wij
voor altijd ik, voor altijd jij.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: lella | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||