Mis je mij dan niet?
Met jou kon ik lachen,
met jou kon ik huilen.
Maar daar ga je,
weg van mij vandaan.
En wie ben ik om je tegen te houden?
Maar hoor je dan niet het geluid
van je hart dat eenzaam klopt,
omdat het een deel mist?
Schreeuwt jouw hart dan niet,
om begrepen te worden?
Omdat de enigste die het begreep
van je is verwijderd?
Slaat jouw hart dan niet elke keer over
wanneer iemand mijn naam noemt?
Krijg je dan geen stekende pijn
omdat je me mist?
Mis je dan niet het vertrouwen
dat we elkaar gaven en kregen?
Mis je mij dan helemaal niet?
Ik kan me dat niet voorstellen,
omdat ik jou zo erg mis!
Reacties op dit gedicht
| amarylisje: | Dinsdag, augustus 06, 2002 17:20 |
| kei mooi uitgedrukt, dit gevoel heb ik nu ook, maar kon het niet beter beschrijven dan jij hebt gedaan,.. en wees er zeker van, hij mist je lieve kus ... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||