Samen alleen...
Op papier horen we bij elkaar,
in werkelijk irriteren we elkaar.
Wat was.. is al lang verdwenen in de nacht,
vraag me soms af wanneer het leven
weer eens naar me lacht.
````
Onze enige binding is die kleine jongen,
we blijven voor hem bij elkaar,
als het ware noodgedwongen.
````
Wil hem gelukkig zien opgroeien,
hem zien stralen en bloeien.
Voor hem degradeer ik m'n eigen leven,
wil desnoods ten koste van mezelf.. hem
een stukje geluk en stabiliteit meegeven.
````
Voel om me heen de stilte,
raak langzaam gewent aan de kilte.
````
Voor een lieve vriendin!
````````````````
in werkelijk irriteren we elkaar.
Wat was.. is al lang verdwenen in de nacht,
vraag me soms af wanneer het leven
weer eens naar me lacht.
````
Onze enige binding is die kleine jongen,
we blijven voor hem bij elkaar,
als het ware noodgedwongen.
````
Wil hem gelukkig zien opgroeien,
hem zien stralen en bloeien.
Voor hem degradeer ik m'n eigen leven,
wil desnoods ten koste van mezelf.. hem
een stukje geluk en stabiliteit meegeven.
````
Voel om me heen de stilte,
raak langzaam gewent aan de kilte.
````
Voor een lieve vriendin!
````````````````
Reacties op dit gedicht
| * nijntje *: | Zaterdag, augustus 24, 2002 13:31 |
| het is goed om zo over je gevoelens te schrijven, jan... mooi... liefs, nijntje xxx |
|
| tha lill kim: | Woensdag, augustus 07, 2002 13:58 |
| jan deze is echt wel mooi liefs dat je je zo bekommerd om deze jongen erg mooi xxkim |
|
| flyingbabe: | Dinsdag, augustus 06, 2002 19:51 |
| lief van je dat je alles zou doen om die jongen.... jan!!! dit is wle een heel somber gedichtje ben ik van jou niet gewoon:( vind het wel prachtig!! dikke kus van babe xxx |
|
| Evi: | Dinsdag, augustus 06, 2002 11:36 |
| krachtig geschreven mooi! xxx en liefs Evi |
|
| Ana (stacia): | Dinsdag, augustus 06, 2002 10:56 |
| Een intense, Janneman ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: xxx janneman xxx | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||