Ik kan het niet missen,
het schrijven,
ik moet ergens met mijn gedachten blijven,
ookal is het moeilijk om ze
neer te schrijven.
Ik moet er mee stoppen,
ben alleen mezelf aan het foppen,
in de waan,
dat met schrijven wel beter zal gaan,
maar wat blijkt,
voor mij ligt een donkere weg,
die eindelos lijkt.
Gelukkig heb ik de kans nog om terug te gaan,
alleen is de vraag,
waar kwam ik vandaan,
de weg verloren naar het licht,
verdwaald in de nacht,
en gevangen in een eigen gedicht.