Ik heb een album waar iedereen in ziet.
Er zit een plaatje bij zo gewoon is hij niet.
Het plaatje is van een jonge vrouw,
die buiten staat in de kou.
Je zult nu denken dat is toch niet ongewoon?
Nee, maar haar zoon speelt nu wel met een patroon.
Je moet er een overnadenken.
Wie wil je nou zo'n leven schenken?
een leven van oorlog haat en nijd.
Waar je later dood leuk les over krijgt.
Op het moment doet het even zeer.
Maar later vergeet je het immers weer.
een plaatje zoveel zeggend maar toch weer niet.
Want is zie waarschijnlijk iets wat jij niet ziet.
dit gedicht heb ik gemaakt voor een radio programma van school en heb van de gedichten gewonnen ik hoop dat jullie jullie reacties naar mijn e-mail adres willen sturen
sfanne4@dolfijn.nl
BEDANKT