Zo bang!
Bang dat ik verkeert heb gedaan,
met dat tegen jou te zeggen.
Bang om weer eens te verliezen,
wat mij gelukkig maakt.
Het is raar één keer is mijn hart zo hard gebroken.
Iemand deed mij telkens weer keer op keer pijn.
Ik weet dat jij die persoon niet bent.
Maar ik kan niet omschrijven hoe bang ik ben,
om jou te verliezen!
Jij bent de eerste in een lange tijd,
die mij weer kan doen lachen!
Dankzij jou heb ik weer een reden om voort te leven.
Dus please pak niet verkeert op wat ik je heb gezegd.
Ik wou alleen dat jij alles van mij wist.
Dat jij wist wat ik diep vanbinne voel.
En dat is alleen maar,
liefde voor jou!
En een heel bang hartje om jou te verliezen!
met dat tegen jou te zeggen.
Bang om weer eens te verliezen,
wat mij gelukkig maakt.
Het is raar één keer is mijn hart zo hard gebroken.
Iemand deed mij telkens weer keer op keer pijn.
Ik weet dat jij die persoon niet bent.
Maar ik kan niet omschrijven hoe bang ik ben,
om jou te verliezen!
Jij bent de eerste in een lange tijd,
die mij weer kan doen lachen!
Dankzij jou heb ik weer een reden om voort te leven.
Dus please pak niet verkeert op wat ik je heb gezegd.
Ik wou alleen dat jij alles van mij wist.
Dat jij wist wat ik diep vanbinne voel.
En dat is alleen maar,
liefde voor jou!
En een heel bang hartje om jou te verliezen!
Reacties op dit gedicht
| Firebolt: | Zaterdag, december 30, 2000 17:11 |
| Ik ben blij dat jij weer lacht... en bedenk, niet iedereen is het zelfde. | |
Over dit gedicht
| Auteur: inge | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2000 | ||
| Thema's: | ||