Wanneer die ene,
Felschijnende ster,
Spontaan,
Verder lijkt dan ver.
Moet je hem dan najagen,
Proberen te pakken,
Terwijl je de moed,
In je schoenen voelt zakken.
Als je in alles,
Lijkt te falen,
En je meer dan ooit,
In jezelf drijgt te verdwalen.
Misschien moet je dan,
In plaats van die ster,
Bukken en je moed op pakken,
Want die ster is toch verder dan ver.