De stilte
Wanneer water,
Niet meer nat is,
En ik me,
In alles vergis.
Zal ik het vuur,
Dan nog kunnen doven,
Of zal ik er dan,
Aan moeten geloven.
Wanneer de stilte,
Oorverdovend is,
En ik jou,
Meer dan ooit mis.
Wanneer ik me ineens weer,
Nietig voel en klein,
Zal het geluid,
Dan nog toereikend zijn.
Niet meer nat is,
En ik me,
In alles vergis.
Zal ik het vuur,
Dan nog kunnen doven,
Of zal ik er dan,
Aan moeten geloven.
Wanneer de stilte,
Oorverdovend is,
En ik jou,
Meer dan ooit mis.
Wanneer ik me ineens weer,
Nietig voel en klein,
Zal het geluid,
Dan nog toereikend zijn.
Reacties op dit gedicht
| Evi: | Woensdag, augustus 07, 2002 17:06 |
| jeetje erg mooi! pfff applaus! xxx en leifs Evi |
|
| Miracle: | Woensdag, augustus 07, 2002 16:42 |
| jeeej........... mooi!! echt..... Mooi! |
|
| MayadeBij: | Woensdag, augustus 07, 2002 11:23 |
| Schitterend! | |
| darkchild: | Woensdag, augustus 07, 2002 07:30 |
| heey engeltjuh echt een super mooi gedicht dat je hebt geschreven zeg!! Ik zou willen dat ik het ook zo kon! Je hebt het echt mooi verwoord liefs Suzan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||