je hebt mij bedrogen,
zonder mededogen.
het maakt me kwaad,
voor de zoveelste verraad.
je won mijn vertrouwen,
om iets mooi op te bouwen.
en nu bijna aan de top,
zeg jij hier houd het op.
alles word abrupt afgebroken,
en in een vergeten hoek gestoken.
ik zocht een arm om me heen,
maar binnenkort sta ik weer alleen.
waarom heb ik jou toch geloofd?
je had het mij nochtans beloofd.
dat ik achteraf nog mocht bellen en schrijven,
ik had moeten weten dat het bij belofte's zou blijven.
het gebeurt mij telkens weer,
en het doet verdomd zeer!!!
laat mij maar geloven in de virtualiteit,
altijd beter dan die rotte bedrogen realiteit.
§linda§