DROOMLAND
Soms praat ik met de bomen
of de dieren in de struiken
en het zijn echt geen dromen
waarin ik weg wil duiken
Met mensen kun je praten
maar vertrouwen kun je ze niet
dat kun je dus beter laten
want dat geeft alleen verdriet
Soms praat ik met het water
in het grote meer
over vroeger en over later
of over hartenzeer
Mensen willen je bedriegen
het is nooit anders geweest
altijd maar weer liegen
ze bederven zo je geest
Soms praat ik met de lucht
of met de wolken of de maan
ik slaak nog eens een zucht
en laat mezelf gaan
Hete tranen lopen uit m'n ogen
vertrouwen kan ik echt niet meer
ze hebben me te vaak bedrogen
en dat doet enorm zeer.
David S, 30 december 2000