Hij was klein
Maar heel fijn
Hij was stout
Maar z’n hart was van goud

Hij knorde bijna nooit
Nu geeft hij zich bloot
Hij was ook lief
Een kleine hartendief

Z’n maatje tijger zit hier ook
Die de laatste dagen vaak met hem opdook
Z’n maatje was vaak buiten
Nu kon hij die kleine niet buiten sluiten

Spelen met de kleine ging ook niet meer
Dat was waarschijnlijk de laatste keer
Tijger en jack zitten vol verdriet
Wij zien het maar andere niet

Ik houd van die kleine vanneman
Al sinds ik die knik zag van ‘em
Die knik in die staart
Dat maakt hem goud waard

Ik mis hem nu al nu hij nog leeft
We hebben zoveel met hem beleefd
We houden van hem in zijn geheel
Niet een klein beetje maar heel veel



Dit gedicht heb ik geschreven naar aanleiding van een zieke kater,
Genaamd vanda van het heuveltje, vanneman, vannie
Hij was pas 4 jaar en 6 maanden oud
Het was een echte koele kikker typisch iets voor een siamees
Hij zit nu bij de dierenarts vanmiddag voor 4en hebben ze hopelijk meer nieuws
Over het bloed onderzoek. Ik mis hem nu al ik weet dat hij niet oud zal worden
Want hij heeft ook een groei stoornis waardoor hij nog kleiner is gebleven dan zijn moeder.
De meeste siamese katers worden groter dan siamese poezen