the season of the witch
Met haar voeten klossend over de verlepte grond,
Zocht ze naar de plek van het kwaad,
Haar half grijze haren sneden door de wind
Die gilde van aan schrikbarende aangezicht,
Haar maag maakte een donker en rommelig geluid,
Het zouden enkel minuten zijn voor je je klauwen zet,
In de volgende levende ziel,
Haar verkleurende ogen waren nauw samengeknepen,
Door de drukkende zon
Het donkere bos met wildgroeiende bomen,
En de lichte nevel die het levendige mos,
Een smerige kleur gaven zou ieder de stuipen
Op het lijf hebben gejaagd,
Alleen iemand zonder ziel zou zich thuis voelen,
Het was een plek voor kannibalen,
En vergeten dromers die tevergeefs naar,
De hemel op aarde zochten,
Het was een plek waar je liever nooit zou zijn,
En degene die met opgeheven hoofd,
Zich toch durfde te vergrijpen aan het bos,
Werden verslonden met huid en haar,
En werden nimmer terug gevonden..
part 2 is comming soon...