Mijn hand reikt in de leegte

Mijn hand reikt in de leegte
van een grote kartonnen doos
Leeg misschien van binnen
maar de herinnering hangt nog broos

Woorden plakken in mijn keel
droog schrapend in een stille blik
Dromerig staar ik voor me uit
en hoor weer die bekende klik

Altijd geweten maar verdrongen
gedachten stromen vloeiend van binnen
Helder en opnieuw bezongen
klinken woorden weer in gedroomde zinnen

Opgewonden snuif ik de geuren
die me weer liefdevol omringen
Nooit vergeet ik meer dat gevoel
van blijde herinneringen

Geschreven door

Edwin van Rossen

Reacties op dit gedicht

Edwin van Rossen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Hanneke Eirinn:	Donderdag, augustus 08, 2002 14:40
erg mooi Edwin!

Basje :	Donderdag, augustus 08, 2002 13:07
wow schitterend Ed!!! maz Bas

Susanne X:	Donderdag, augustus 08, 2002 12:49
Herinneringen blijven, zelfs wanneer er niets tastbaars meer van over is. Mooi geschreven!

Ana (stacia):	Donderdag, augustus 08, 2002 09:09
Knap !

Over dit gedicht

Auteur: Edwin van Rossen
Gecontroleerd door: Cartooneke
Gepubliceerd op: 08 augustus 2002
Thema's: [Vroeger/Herinneri] [Geluk]