Te laat
Je had het eerder moeten zeggen
voordat er iets zou groeien
Je had het eerder uit moeten leggen
voordat mijn hart voor jou zou gaan bloeien
Je had de dobbelstenen niet moeten gooien
en de pionnen laten lopen
Want nu ben je in mijn hoofdje aant rotzooien
en mijn hartje is teveel aant hopen
Je had het spel niet met me moeten spelen
want nu ben je in mijn hoofdje gaan leven
Je had je gevoelens niet met mij moeten delen
want nu weet ik het niet meer een plekje te geven
Je bent mijn leventje ingerent
en zal het niet zo snel verlaten
Want zoals mijn hoofdje mijn hartje kent
zal jij ook mijn hartje niet snel verlaten
Reacties op dit gedicht
| sorayatje: | Woensdag, januari 22, 2003 18:50 |
| prachtig Karen, en een mooie keuze om het in een kleine versie te schrijven(met tje enzo) prachtig, echt waar!! liefs, soraya |
|
| fristy: | Vrijdag, augustus 09, 2002 07:08 |
| woooow mooi gedicht joh :D ik hoop dat alles goedkomt joh xxx en een dikke knuffel voor jou, veel sterkte | |
Over dit gedicht
| Auteur: Karen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||