Ik ken mezelf niet
Onder woorden brengen kan ik niet
misschien dat ik het niet durf
Of anders dat er toch niets is
ik over lege wateren surf
Ben ik dan op zoek naar iets
of zal het me nog overvallen?
Misschien denk ik er wel teveel over na
is het kwartje nog niet gevallen
Ik kan mezelf niet meer vinden
Ik weet niet meer wie ik ben
Wat ik wil, wat ik nou werkelijk voel
Beangstigend dat ik mijzelf niet ken
Soms denk ik het te weten
en toch gaat dat gevoel steeds weg
En dus nu, weet ik niet wat ik voel
en uberhaupt niet wat ik zeg
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, augustus 10, 2002 22:26 |
| wordt met dt dus, zo zie maar, ouderen weten het ook niet altijd. |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, augustus 10, 2002 22:24 |
| In je leven wisselen perioden van verandering en stabiliteit zich af, met andere woorden van 'worden' en 'zijn'. In wording maak je iets van jezelf, dit zijnde word je identiteit steviger verankert. Nu ben je dus even 'in wording'. Groetje van een wijsneuzerig peetoompje. |
|
| Erna Muermans: | Vrijdag, augustus 09, 2002 20:43 |
| mooi verwoord.... Je zult jezelf wel vinden... je bent de zoektocht gestart! sterkte Erna |
|
| Lostsoul: | Vrijdag, augustus 09, 2002 20:22 |
| Hee, een heel mooi gedicht. Je hebt precies verwoord wat ik voel. Dank je wel. Veel liefs |
|
| waterval: | Vrijdag, augustus 09, 2002 13:19 |
| vaar op je intuïtie....dan zit je altijd goed,....want voor zo'n moeilijke zoektocht bestaan geen handleidingen...... mooi gedicht.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder538 | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||