Ongeneeslijk ziek
Ongeneeslijk ziek
Altijd vrolijk
Altijd opgewekt
En altijd een sterke wil
Tot de dag
Van de uitslag
Het doek viel
Lichten werden gedimd
Maar zachtjes aan
Lichten aan
Doek stukje bij beetje
Open
Niet opgegeven
En altijd doorgegaan
Ongeneeslijk ziek
Het vechten tegen
De ziekte
Was
Elke dag weer
Een nieuwe
Strijd
Maar niet opgeven
En altijd doorgaan
Toch mocht het
Niet lang meer
Duren
Voordat
Lichten voor altijd
Werden gedimd
En het doek
Voor altijd
Werd dicht gedaan
Hij was ongeneeslijk ziek
Maar heeft gevochten
* fictie *
Reacties op dit gedicht
| fontanel: | Dinsdag, oktober 01, 2002 19:20 |
| Ik begijp wat je voelt ik ken zelf iemand die ongeneeselijk ziek alleen is hij mijn vader. Hij heeft MS je ziet zijn toestand achteruit gaan en je kanhet niet tegen houden je vraagt je soms hoelang het nog duurt waar de ziekte het aantast en hoe het zou zijn met een papa die niet ziek is. Ik merk nu dat ik meer begrafenissen heb in de vriendenkring en die bestaat uit mensen die het zelfde hebben en ik merk dat het heel moeilijk is ook al ken ik ze maar 3 jaar. | |
| secret girl: | Zondag, augustus 11, 2002 16:09 |
| kende iemand die tegen een ongeneeslijke ziekte moest strijden hij is er ook aan overleden en ik vind dit echt een super mooi gedicht | |
| sheren: | Zaterdag, augustus 10, 2002 00:05 |
| pfff ook al zo'n mooie, krijg er kippevel van! knuf sheren | |
Over dit gedicht
| Auteur: Emotions | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||