Verrijzenis
Aan het kruis doorboorde ik
wolken en de dampkring
loslaten van de aarde
mijn beeld klampt zich vast
de laatste restanten van leven.
Mijn hoofd verlangend
maakt de stigmata groter
de aarde en zon voorbij
verlies ik het kruis
of draag ik het lijden eindeloos?
In elk mens leef ik voort
als de verrijzenis
van het stilzwijgen
draagt iedereen de last
met een eigen kruis.
04-08-‘02/22:03
Reacties op dit gedicht
| margot: | Woensdag, augustus 14, 2002 10:35 |
| helaas Wil maar het klopt een topper!!! liefs,margot |
|
| Hanneke Eirinn: | Zaterdag, augustus 10, 2002 07:47 |
| ik draag alleen m'n eigen kruis en die is al zwaar genoeg Wil.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||