Waarom dit verdriet
Tja, waarom ik het altijd heb,
ik heb hem ontmoet via het internet.
Hij was getrouwd, dat zei hij meteen,
maar waarom was hij zo gemeen.
Het ging niet goed daar in Eindhoven,
hij ging mij allerlei dingen beloven.
Ik durfde hem eerst niet te vertrouwen,
maar wij zouden een toekomst samen opbouwen.
Tot zijn vrouw zei: ik ga bij je weg,
toen kon hij het niet dat heeft hij gezegd.
Toch bleef het verlangen tussen ons bestaan,
hij is nog één keer geweest en is toen gegaan.
Wel met de belofte terug te komen,
elke nacht kwam hij terug maar dan wel in mijn dromen.
Twee dagen later kreeg ik een mail, het moest over zijn,
hij koos voor zijn vrouw want het deed hem te veel pijn.
En ik, ja ik was hopeloos verliefd,
wat deed het me ongelofelijk veel verdriet.
Hij weet niet wat hij mij heeft aangedaan,
ik heb het uitgelegd maar hij heeft het niet verstaan.
Ik wil zo graag vergeten dat ik van hem houd,
maar als ik daaraan denk dan krijg ik het koud.
Ik heb de hoop nog niet opgegeven,
heb veel gewenst maar nog niets gekregen.
Ik zou eigenlijk verder met mijn leven moeten gaan,
maar het is al weken stil blijven staan.
Waarom heb ik toch zoveel verdriet,
tranen stromen over mijn wangen maar niemand die het ziet.
Hij wil het niet zien, hij wil het niet horen,
ik weet het, ik heb de strijd verloren
ik heb hem ontmoet via het internet.
Hij was getrouwd, dat zei hij meteen,
maar waarom was hij zo gemeen.
Het ging niet goed daar in Eindhoven,
hij ging mij allerlei dingen beloven.
Ik durfde hem eerst niet te vertrouwen,
maar wij zouden een toekomst samen opbouwen.
Tot zijn vrouw zei: ik ga bij je weg,
toen kon hij het niet dat heeft hij gezegd.
Toch bleef het verlangen tussen ons bestaan,
hij is nog één keer geweest en is toen gegaan.
Wel met de belofte terug te komen,
elke nacht kwam hij terug maar dan wel in mijn dromen.
Twee dagen later kreeg ik een mail, het moest over zijn,
hij koos voor zijn vrouw want het deed hem te veel pijn.
En ik, ja ik was hopeloos verliefd,
wat deed het me ongelofelijk veel verdriet.
Hij weet niet wat hij mij heeft aangedaan,
ik heb het uitgelegd maar hij heeft het niet verstaan.
Ik wil zo graag vergeten dat ik van hem houd,
maar als ik daaraan denk dan krijg ik het koud.
Ik heb de hoop nog niet opgegeven,
heb veel gewenst maar nog niets gekregen.
Ik zou eigenlijk verder met mijn leven moeten gaan,
maar het is al weken stil blijven staan.
Waarom heb ik toch zoveel verdriet,
tranen stromen over mijn wangen maar niemand die het ziet.
Hij wil het niet zien, hij wil het niet horen,
ik weet het, ik heb de strijd verloren
Reacties op dit gedicht
| nathalie: | Maandag, mei 14, 2001 20:51 |
| hoi cynthia ik kan je niet terug mailen moet je even je email doorgeven dan mail ik je terug groetjes nathalie |
|
| nathalie: | Maandag, mei 14, 2001 19:35 |
| hoi cyntia ik heb het ook pas meegemaakt ik werd verschrikkelijk verliefd op een jongen die getrouwd was maar hij ging weer terug na zijn vrouw terwijl hij geloofde in een toekomst met mij het doet me nu enorm veel pijn maar zowel voor jou als voor mij laat je niet gek maken en als het je leuk lijkt kun je er met me over praten ik begrijp je wel ik heb zelf gemerkt dat heel veel mensen zijn die het niet begrijpen heel veel sterkte groetjes nathalie |
|
| ilona: | Zondag, december 31, 2000 22:20 |
| leef met je mee..ik voel je pijn....het verlies....en de onmacht | |
| guesses: | Zondag, december 31, 2000 17:45 |
| strijden heeft alleen zin als je het het slagveld waard is.. doordat hij het niet verstaat zal hij altijd doof voor je blijven | |
| kitty: | Zondag, december 31, 2000 13:35 |
| tja, dit krijg je meestal als je met een getrouwde man iets probeert op te bouwen(niet lullig bedoelt)ik wens je heel veel sterkte | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cynthia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2000 | ||
| Thema's: | ||