Donkere nacht
Donkere hemel
met sterren verlicht
het was al laat
bijna perfect
slechts één die ons in de weg staat
Het was niet koud
het vuur stond centraal
maar zij bevroor
zat naast jou
fluisterde in je oor
pijn en haat
ooit mijn beste vriendin
die mij nu verraadt
Een ster aan de hemel
een traan in mijn oog
een verbod haar te noemen
wat zwaar op mijn lippen woog
Ik zocht toevlucht
ver van jullie
ging ergens uitwenen
dat wist je
maar het kon je niets schelen
je legde je arm om haar heen
dezelfde die vorig jaar om mijn schouder verscheen.
met sterren verlicht
het was al laat
bijna perfect
slechts één die ons in de weg staat
Het was niet koud
het vuur stond centraal
maar zij bevroor
zat naast jou
fluisterde in je oor
pijn en haat
ooit mijn beste vriendin
die mij nu verraadt
Een ster aan de hemel
een traan in mijn oog
een verbod haar te noemen
wat zwaar op mijn lippen woog
Ik zocht toevlucht
ver van jullie
ging ergens uitwenen
dat wist je
maar het kon je niets schelen
je legde je arm om haar heen
dezelfde die vorig jaar om mijn schouder verscheen.
Reacties op dit gedicht
| Marten: | Dinsdag, oktober 29, 2002 12:44 |
| Heeel mooi gedicht! Vooral de laatste zin! | |
| Sofke: | Zaterdag, augustus 10, 2002 21:21 |
| meisje, k vind da dus e heel schoon gedichtje he! gewoon misschien al om het feit da k precies weet wa er gebeurd is omda k erbij was en da k weet hoe ge u voelde toen. echt mooi, en da gevoel heb ik ook gehad, gelukkig is da verleden tijd nu he :-) kusjes |
|
| Emotions: | Zaterdag, augustus 10, 2002 13:19 |
| Mooi, mooi, mooi.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: spinnetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||