Rusteloos speel je (dement)
Rusteloos speel je
vingervlug met het zakdoekje
je ogen staren
strak vooruit
niets kan storen
‘achter het muur van het oude kerkhof’
begint je lied
terwijl je vingers spelen
ogen blijven staren
het lied heb je onthouden
niemand die zag
het plasje onder je stoel
het deerde jou ook niet
jij lijkt emotieloos
verloren in een andere tijd
in je onafscheidelijke handtas
zitten de foto’s
van kinderen en kleinkinderen
waarvan je boos beweert
dat jij het zelf bent
mijn hart schreeuwt
met teveel aan emoties
over de pijn die ik heb
terwijl jij zingt
zonder zichtbaar pijn
als ik ga of blijf
ben je boos
maar je vergeet snel
alleen niet het lied
van vervlogen tijden.
11-08-‘02/0:40
Reacties op dit gedicht
| margot: | Woensdag, augustus 14, 2002 10:51 |
| slik,ontroerd liefs,margot |
|
| Emotions: | Zondag, augustus 11, 2002 10:58 |
| zeker ontroerend en ontzettend mooi! | |
| Hanneke Eirinn: | Zondag, augustus 11, 2002 09:19 |
| ..erg ontroerend dit Engel..het lijkt me 1 martelgang.. :( kus! | |
| waterval: | Zondag, augustus 11, 2002 04:55 |
| haar reis gaat niet meer voorwaarts maar achterwaarts....langzaam terug tot aan de bron.... Stap in haar wereld...die van vervlogen tijden....en daar zal je haar vinden.... emotieloos.....dat is maar schijn....zing eens met haar mee.....zoek oogcontact....dat doet wonderen... |
|
| The Wizard Of Lightning: | Zondag, augustus 11, 2002 01:00 |
| pijnlijk lijkt mij zoiets. traks als mijn ouders dement zijn.. worden gebeurt al.. slaap lekker engel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||