"EEN TWEELUIK"

een tweeluik: Gabe, Simone en de weg naar het huwelijk.

Zonnen schijnen op de hoofden van troost behoevenden
Winden waaien langs de huizen van hen die niet thuis zijn;
Dit is niet een liedje over tijd
Dit is niet een liedje over winter, lente, zomer of herfst
Gabe loopt tijdloos over de Maria Theresia laan
Gabe komt toevallig langs de Constantijn Huygens straat...
--- ---
Vogels vliegen verdacht laag over hen die gezaaid hebben
Geluiden overvallen hen die hard werken niet als de paarden die in de wei staan;
Dit is niet een liedje over tijd
Dit is niet een liedje over winter, lente, zomer of herfst
Gabe ziet de schim links van de Joseph Beuys laan
Gabe loopt lachend en kijkt naar de verte in de Kerkstraat...
--- ---
Ochtenden liggen over het land als mist tussen paarden poten
slechts het verkeer ontglipt de open deuren van het labyrint;
Dit is niet een liedje over tijd
Dit is niet een liedje over winter, lente, zomer of herfst
Gabe loopt achteloos over de Fazantenkade
Gabe komt langzaam bij de Parklaan...
--- ---
Schimspelen in de verte zijn als gezanten voor een ceremonie
Ogen van hen die opklaren tasten naar geloof als blinden naar geluid;
Dit is niet een liedje over tijd
Dit is niet een liedje over winter, lente, zomer of herfst
Gabe gooit stenen in het water van de vijver in het stadspark
Gabe kijkt naar de kringen die uitdijen en verdwijnen...
dan loopt hij omzichtig richting Stationsstraat.


Simone zit te kijken naar de openhaard
Broer Peter legt iets uit over snelheidsgrenzen op de autowegen
Vader luistert ( )en moeder zet in de keuken thee en snijdt gebak
Het knettert niet in de openhaard, 't is er maar donker, er valt geen licht.
--- ---
Simone staat op en loopt naar de keuken
Broer Peter kijkt en zegt iets over het meenemen van een asbak
Vader luistert ( )en moeder ziet haar dochter aan met een vleugje sentiment
Het is koud in de keuken, achter het gordijntje miezert het wat middagregen.
--- ---
Simone vraagt of ze nog even in bad kan
Broer Peter wacht op zijn asbak; die maar niet komt en staat dan op
Vader kijkt ( )en moeder zegt dat hij langs de gootsteen bij de afwas staat
Het is een middag van lange uren, stilte en verveling in het hoofd.
--- ---
Simone zakt met gesloten ogen in het hete water
Simone denkt aan de dingen die staan te gebeuren met een lichte schik
Simone weet niet of wat staat te gebeuren wel moet gebeuren
en als ze gebeuren of ze wel met de juiste mensen gebeuren.
--- ---
Broer Peter pakt zijn tabak en draait een sigaret
Moeder vraagt of het goede pak van vader al klaar ligt
Vader glimlacht ( )en broer Peter zegt dat ze dat toch wel zou moeten weten
Hij blaast een grijs wolkje en tikt lakoniek de as af op de asbak.
--- ---
Simone laat haar gedachten glippen en stapt het bad uit
Broer Peter loopt naar de keuken om de fluitketel van het vuur te halen
Vader leest ( )en moeder zet de schaal met gebak op het midden van de tafel
De kolkende geluiden van het leeglopende bad stromen door de stilte vol naar voren.
--- ---
Simone zet zich in stilte aan tafel neer
Broer Peter schenkt de thee en tast naar de suikerpot
Vader kijkt...naar de openhaard en vraagt of de oven nog niet uit kan
Moeder zegt; 'nog even', en vraagt waar Gabe toch zolang blijft ( )
Dan kijken ze allen naar Simone en Simone vervalt pardoes in een eindeloze huilbui.
--- ---
Dit is niet een liedje over tijd
Dit is niet een liedje over winter, lente, zomer of herfst
Gabe kijkt bezinningsloos naar de huizen die achter het raam voorbij vloeien
Simone's huilbui stokt even als het geluid van een voortlazende trein voorbij galmt........
---en zo ( )en niet anders ( )kwam hun huwelijk tot stand.