Al bij de eerste aanraking in je kante wiegje,
Het straalde gewoon van je af bij alles wat je deed,
Je ogen waren niet babyblauw maar blauwer,
Als de helderste lucht die ik ooit zou zien,
Een aanraking van je levenskleine handjes,
Voelde als een herfstwind terwijl je uitkijkt,
Over de zee die bordeaux rood is geworden,
Omdat de zon de hemel paars heeft geschilderd,
Omdat ze nog maar even verschijnen zal die dag,
Zo speciaal en uniek was je vanaf de eerste dag,

Je groeide op in een oogwenk,
En veranderde van de wieg naar een grote jongen,
Je was speciaal, was te zien in een oogwenk,
Je had goud golvend haar en een oogverblindende lach,
Jij was niet gemaakt voor het leven, maar het leven voor jou,
Je was een soort zoon die iedere moeder wel hebben wouw,
Je was niet anders, maar uniek en speciaal,

En zo rees je op naar een prachtige jongeman,
Maar je hart voelde zich niet op zijn plek,
Alsof het was verwikkeld met verkeerde organen,
Zo was jij verwikkeld met verkeerde mensen,
En je besloot je levenspad een andere wending te geven,
Je was de jong om te gaan en te oud om tegen te houden,
Dus konden we je alleen de wind in de rug geven,
En de zon in je gezicht en je loslaten aan je eigen gevoel,

Je vertrok naar oneindig verre bestemmingen en bloeide,
Je stuurde brieven, onder zonsondergangen,
Door benarde strenge winters, over woeste zeeën,
Geen berg te hoog of dal te diep voor jou,
Maar naar de wereld af te hebben gerezen,
Ieder wonderbaarlijk plekje te hebben gezien,
Alle kleuren van de wind te hebben gesnoven,
Besefte je dat dit niet de wereld was voor je,
En je legde je lichaam op de drukkende grond,
Keek nog eens naar de sterrenhemel die gevuld was,
Met schreeuwend zielen, dronk een slok zeewater,
Maar je proefde het zout niet meer, en je straalde niet meer,
Naar de altijd levendige maan, je speelde niet meer met de golven,
Maar je kuste met je volrode lippen de zachte grond,
En liet je ziel zich uit je lijf banen,
En verliet deze wereld met een bedankje, en een lach op je gezicht,
En vond je plek aan de hemel, en je straalde dag in dag uit,