Meanders
Diep onder mij kronkelt
een zilver lint
in duizend meanders
door
het smaragd groene
woud. Haar heerser ben ik hier,
zoveel hoger dan zij
verzonken
in.
En toch
smeek ik je
voorwaar jouw
woorden
dit schouwspel
op mijn huid
een nieuw leven
leiden laat.
^__^
Reacties op dit gedicht
| xxx jan xxx: | Maandag, augustus 12, 2002 18:44 |
| Een natuurlijk fris gedicht:-) liefs, xxx jan xxx |
|
| louise: | Maandag, augustus 12, 2002 11:34 |
| ik begrijp hem niet volledig maar dat is juist het mooie der aan groetjes loise |
|
| Diablo: | Maandag, augustus 12, 2002 11:12 |
| Als haar heerser kom je er wel uit.Mooi beschreven! | |
| soesa: | Maandag, augustus 12, 2002 09:39 |
| oei ben net uit mn eigen bedje gekropen na n heerlijke vakantie, en dan lees ik zo'n pracht van een gedicht! Echt heel schitterend, maar wel een beetje melancholisch! Kus Soesa | |
| The Wizard Of Lightning: | Maandag, augustus 12, 2002 01:57 |
| eerlijk.. na 3 keer lezen.. kom ik er nog niet uit.. |
|
| charly: | Maandag, augustus 12, 2002 00:12 |
| Mooi stukje poëzie. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||