De eerste keer alleen…
~*~
De eerste keer alleen…
Kon niet slapen vannacht.
Heb over zoveel dingen nagedacht.
Krijg geen rust in mijn hoofd.
Omdat ik te veel in je heb geloofd.
Nu in 22 jaar de eerste keer alleen.
Had de eerste keer helemaal niemand om me heen.
Kon er dus ook niet tegen.
Tranen stroomden over mijn wangen als een hevige zomerregen.
Voelde me plots zo eenzaam en verlaten.
In mijn gedachten begon ik je hiervoor te haten.
Maar weet dat ik daar niks mee opschiet.
Wil dat niemand mij verdrietig ziet.
Wil weer zo vrolijk worden als voorheen.
En moet eraan wennen of het nu met iemand is of helemaal alleen.
~*~
De eerste keer alleen…
Kon niet slapen vannacht.
Heb over zoveel dingen nagedacht.
Krijg geen rust in mijn hoofd.
Omdat ik te veel in je heb geloofd.
Nu in 22 jaar de eerste keer alleen.
Had de eerste keer helemaal niemand om me heen.
Kon er dus ook niet tegen.
Tranen stroomden over mijn wangen als een hevige zomerregen.
Voelde me plots zo eenzaam en verlaten.
In mijn gedachten begon ik je hiervoor te haten.
Maar weet dat ik daar niks mee opschiet.
Wil dat niemand mij verdrietig ziet.
Wil weer zo vrolijk worden als voorheen.
En moet eraan wennen of het nu met iemand is of helemaal alleen.
~*~
Reacties op dit gedicht
| honeygirl15: | Maandag, augustus 12, 2002 14:31 |
| Ik voel met je mee fleurke, maar soms is een scheiding beter. Misschien besef je dat nu nog niet, maar op lange termijn zal je dat wel beseffen en zal je iemand anders tegenkomen van wie je houdt. xxxxxx veel sterkte xxxxxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fleurke | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||