: | Dinsdag, april 24, 2001 17:42 |
Sterkte Arie, ik voel zo met je mee, het doet zo'n pijn zonder je ouders, iemand die het nog niet mee gemaakt heeft kan het niet voorstellen.een dikke knuffel M.Rose | |
pieps: | Dinsdag, april 24, 2001 05:07 |
ik lees dit met tranen over mijn wangen en laat me beseffen dat ook ik ooit mijn ouders zal verliezen...zou dan niet weten zonder hun door te moeten....heel gevoelig gedicht.... liefs pieps |
|
Caroline Maas: | Zondag, april 22, 2001 20:46 |
Erg mooi! En zo... Herkenbaar... Liefs, Caroline |
|
je zusje: | Zondag, januari 07, 2001 18:11 |
IK HOU VAN JE!! | |
weddingsingertje: | Dinsdag, januari 02, 2001 13:22 |
De tranen springen me spontaan in de ogen... Heel mooi en ontroerend gedicht, hoor! Liefs, katrientje |
|
arie: | Maandag, januari 01, 2001 19:03 |
Lieve allemaal, De warmte die jullie me toesturen maakt me sprakeloos. Met tranen in mn ogen lees ik jullie gevoelens van medeleven. Jullie allen zijn me dierbaar! liefs Arie |
|
car: | Maandag, januari 01, 2001 17:30 |
Lieve Arie, sprakeloos met tranen in mijn ogen kijk ik, naar jou woorden op het scherm begin opnieuw..een traan valt ik weet hoe dat voelt, die emoties sprakeloos met tranen in mijn ogen breng je me even terug in het verleden de pijn, gebrek aan woorden ik weet hoe dat voelt, die emoties sprakeloos met tranen in mijn ogen voel ik met je mee stuur ik je zonder woorden troost ik weet dat jij dat voelt, die emotie liefs car |
|
christina : | Maandag, januari 01, 2001 16:40 |
Lieve Arie Ja we moeten het aanvaarden maar....ja ik weet dat duurt soms jaren Na 20 en 21 jaar mis ik mijn ouders nog steeds 25 was ik toen mijn moeder overleed Ik begrijp je mooie gedicht zo goed Liefs Christa |
|
radeloos: | Maandag, januari 01, 2001 16:36 |
erg mooi en ontroerend....heel veel sterkte zeker voor het nieuwe jaar veel liefs radeloos | |
jessica : | Maandag, januari 01, 2001 15:39 |
tranen in me ogen...ik snap het gewoon niet...waarom moeten mensen sterven...en hebben andere pijn...en veel verdriet...hoe kun je nu een nieuwjaar in gaan zonder die gene die je verliet...ik voel met je mee arie...ik ben niet me vader of moeder kwijt...maar wel mijn broer van 18 jaar...ik moet dit jaar in gaan voor het eerst zonder hem...tis moeilijk...en de pijn gaat bij mij nooit meer weg...kan het misschien ooit een plekje geven...maar dat zal nog heel lang duren...ik leef echt met je mee. | |
catharina: | Maandag, januari 01, 2001 15:00 |
ben er stil van....het besef dat het ophoudt een keer..dat ze er niet meer zijn..die mensen war je zo om geeft..ik voel met je mee |
|
ilona: | Maandag, januari 01, 2001 13:02 |
lees dit met pijn in mijn hart Arie...ik zit er ook nog middenin.....het houdt voor mij niet op...ik deel in je gemis...en pijn.....liefs Ilona | |
Firebolt: | Maandag, januari 01, 2001 11:54 |
Hier was ik ook ff stil van.... Ik heb gelukkig mijn ouders nog.... maar nu dringt tot mij door dat ze er strax ook niet meer zijn.... en dan...?? Ik vergeet wel eens dat ze het eeuwige leven niet hebben.... Thanx voor dit gedicht.... ik besef weer..... |
|
Idster: | Maandag, januari 01, 2001 11:24 |
Lieve Arie, Heel mooi geschreven, moet een beetje huilen ervan. Zal wel heel moeilijk voor je zijn, maar het nieuwe jaar geeft je hopelijk weer veel goeds, ik zal voor je duimen. En ik hoop dat hun het net zo mooi hebben gehad als wij hier... Liefs en een knuffel. Idster |
|
Auteur: arie | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Carama | ||
Gepubliceerd op: 01 januari 2001 | ||
Thema's: |