(on)gelukkig oud
Doodmoe starend op een ligbank.... naar buiten.
Doodmoe van dit leven.
Voortaan enkel leven om weer te kunnen gaan slapen.
Voortaan huiverend van het moment dat je wakker wordt.
Niemand die je bezoekt,
Niemand die op je afscheid zal zijn.
Oud zijn is nostalgie om wat vroeger was ,
Maar oud worden is pas echt verschrikkelijk.
Doodmoe van dit leven.
Voortaan enkel leven om weer te kunnen gaan slapen.
Voortaan huiverend van het moment dat je wakker wordt.
Niemand die je bezoekt,
Niemand die op je afscheid zal zijn.
Oud zijn is nostalgie om wat vroeger was ,
Maar oud worden is pas echt verschrikkelijk.
Reacties op dit gedicht
| free: | Maandag, augustus 12, 2002 19:48 |
| k ben bang dat je gelijk hebt....... liefs free ~((O))~ |
|
| waterval: | Maandag, augustus 12, 2002 18:56 |
| onze hypermoderne maatschappij is sommige noden uit het oog verloren.... diegenen die aan de rand leven,...en een steeds groter wordende groep ouderlingen....die in eenzaamheid verkommeren....want ze tellen niet meer mee...En in deze omstandigheden is oud worden helaas..verschrikkelijk.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wannes | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||