jij...die ene
je zei da je van me hield
je zou duizenden kilometers voor me lope
ok, dat was misschien overdreven
maar je zou alles voor me doen...
je kon me alles geven...
maar nu ben je uit men leven
die afstand was toch te hard
voor jou toch, voor mij niet
is dit dan die ironie?
want we dachte altijd hetzelfde, behalve over dit
dit ene dingetje dat ons uit mekaar haalde...
ookal houde we zoveel van elkaar,
ik geloofde dat ik was gebore voor jou
en jij voor mij...
misschien ben ik dan mis...maar jij bent die 'ene' voor mij!
wij, zo zou het moete zijn voor eeuwig en altijd
mensen keke naar ons om, ja inderdaad we waren een leuk koppel
het was perfect...nu niet meer, want zonder jou...
je zou duizenden kilometers voor me lope
ok, dat was misschien overdreven
maar je zou alles voor me doen...
je kon me alles geven...
maar nu ben je uit men leven
die afstand was toch te hard
voor jou toch, voor mij niet
is dit dan die ironie?
want we dachte altijd hetzelfde, behalve over dit
dit ene dingetje dat ons uit mekaar haalde...
ookal houde we zoveel van elkaar,
ik geloofde dat ik was gebore voor jou
en jij voor mij...
misschien ben ik dan mis...maar jij bent die 'ene' voor mij!
wij, zo zou het moete zijn voor eeuwig en altijd
mensen keke naar ons om, ja inderdaad we waren een leuk koppel
het was perfect...nu niet meer, want zonder jou...
Reacties op dit gedicht
| Rememb.°Me: | Dinsdag, januari 04, 2005 20:33 |
| SKEI MOOI GESCHREVEN!!! enkel jammer voor jou... Kusjes Lauren |
|
| Beverke: | Maandag, augustus 12, 2002 23:04 |
| Spijtig...maar misschien was hij toch niet echt de ware, echte liefde overbrugd alles zelf het grootste opstakel, veel sterkte liefs Jenne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Trisha | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||