handen
Jij bent als het wit, dat al het licht op mij doet schijnen
mij zoekend, mocht ik verdwijnen
zwart verscheurd en versnippert
jij die voor mij schittert
vroeger vielen mijn tranen en spatte ze uiteen op de harde vloer,
als vergeten verlangen
nu jouw handen, klaar om ze op te vangen
Over dit gedicht
| Auteur: guesses | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||