pianist
bij het intermezzo
tussen dagdroom
en ontwaken
als je het ritme
van het leven
weer herneemt
nog deinend
op de melodie die kabbelend
wegsterft in je hoofd
dan wil ik de pianist zijn
die mooie liedjes
net iets langer laat duren
tussen dagdroom
en ontwaken
als je het ritme
van het leven
weer herneemt
nog deinend
op de melodie die kabbelend
wegsterft in je hoofd
dan wil ik de pianist zijn
die mooie liedjes
net iets langer laat duren
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, augustus 13, 2002 23:01 |
| dagdromend ontwaken, in het volle licht, dat klinkt zomers, met liedjes na de lente met haar vogelzang. groetje, hans |
|
| free: | Dinsdag, augustus 13, 2002 08:41 |
| mooi...... lief sfree ~((O))~ |
|
| waterval: | Dinsdag, augustus 13, 2002 06:26 |
| spelen maar.... mooi gedicht... |
|
| voske: | Dinsdag, augustus 13, 2002 01:20 |
| Heel knap Veerle. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Veerle Vrindts | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||