onverwacht
de klok slaat 12
iedereen rept zich naar buiten
de rotjes knallen
en de pijlen fluiten
voel me in die immense herrie
zo maar ineens alleen
misschien had ik het oud en nieuw
beter kunnen vieren met vrienden om me heen
mn eerste oud en nieuw alleen
mn kindje ligt te slapen
en ik zit in mezelf wat moed bij een te rapen
gek hoor dat het me ineens overvalt
had het niet verwacht
dat moment van besef
zo midden in de nacht
de telefoon
een fijn nieuwjaar
ik denk toch aan je
al zijn we niet bij elkaar
zo heb je me onbewust die nacht
toch nog gesteund
heel onverwacht
iedereen rept zich naar buiten
de rotjes knallen
en de pijlen fluiten
voel me in die immense herrie
zo maar ineens alleen
misschien had ik het oud en nieuw
beter kunnen vieren met vrienden om me heen
mn eerste oud en nieuw alleen
mn kindje ligt te slapen
en ik zit in mezelf wat moed bij een te rapen
gek hoor dat het me ineens overvalt
had het niet verwacht
dat moment van besef
zo midden in de nacht
de telefoon
een fijn nieuwjaar
ik denk toch aan je
al zijn we niet bij elkaar
zo heb je me onbewust die nacht
toch nog gesteund
heel onverwacht
Reacties op dit gedicht
| K.N.Uppeltje: | Dinsdag, januari 02, 2001 13:35 |
| Tja soms weet iemand wanneer ie op het juiste moment moet reageren | |
| Mark: | Maandag, januari 01, 2001 18:33 |
| Slik.... | |
| ilona: | Maandag, januari 01, 2001 17:51 |
| hmmm erg herkenbaar Catharina...ik heb ook nog aan je gedacht hoor....liefs Ilona | |
| Brammie: | Maandag, januari 01, 2001 16:21 |
| Fijn dat je toch nog vrienden hebt. | |
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||