Ze was 't vergeten
Ze was ’t vergeten
of nooit geleerd
zag de schaduwzijde niet
misschien afgekeerd
wit was haar moraal
strevend naar het hoogste goed
zwart een slecht rivaal
die ze steeds vermijden moet
ze was ’t vergeten
grijs geworden leven
ze zag de keuzes niet
depressief in zichzelf gekeerd
klonk haar eenzaam lied
de schaduwzijde weergekeerd
ze zal ’t nooit vergeten
grijs heeft haar veel geleerd
of nooit geleerd
zag de schaduwzijde niet
misschien afgekeerd
wit was haar moraal
strevend naar het hoogste goed
zwart een slecht rivaal
die ze steeds vermijden moet
ze was ’t vergeten
grijs geworden leven
ze zag de keuzes niet
depressief in zichzelf gekeerd
klonk haar eenzaam lied
de schaduwzijde weergekeerd
ze zal ’t nooit vergeten
grijs heeft haar veel geleerd
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Dinsdag, augustus 13, 2002 01:13 |
| Ook in het grijs zijn vele schakeringen....Niets is helemaal zwart of wit.... Met de juiste belichting kan je zelfs in dat grijs mooie schitteringen ontdekken...alleen goed kijken... mooi droevig gedicht.... |
|
| voske: | Dinsdag, augustus 13, 2002 00:46 |
| Wel,men heeft me ooit aangeraden van meer naar grijs te gaan in plaats van alles zwart -wit te zien maar na het lezen van dit hier zie ik daar toch maar van af. een heel mooi gedicht toch wel Wolfje. liefs,voske |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wolfje | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||