Gepolijst
Schaven aan je karakter
Mooi maken voor de buitenwereld
Polijsten, glimmende ster
Van binnen woedt er geweld
Jezelf mooier maken dan je bent
dat zijn we van jou wel gewend
Begrijp je dan niet
Er is niemand die dat niet ziet
Je doet ons allemaal pijn
Je huichelarij doet ons verstommen
Je mag toch gewoon jezelf zijn
Hou je maar niet langer van de domme
Zelf-acceptatie is wat rest
Je kan het, dat weet je best
We blijven om je geven
Ons hele leven
Mooi maken voor de buitenwereld
Polijsten, glimmende ster
Van binnen woedt er geweld
Jezelf mooier maken dan je bent
dat zijn we van jou wel gewend
Begrijp je dan niet
Er is niemand die dat niet ziet
Je doet ons allemaal pijn
Je huichelarij doet ons verstommen
Je mag toch gewoon jezelf zijn
Hou je maar niet langer van de domme
Zelf-acceptatie is wat rest
Je kan het, dat weet je best
We blijven om je geven
Ons hele leven
Reacties op dit gedicht
| naïma: | Maandag, januari 29, 2001 22:48 |
| echt heel mooi, herken dit ook goed en ga dit direct naar iemand doorsturen! | |
| weddingsingertje: | Maandag, januari 01, 2001 19:07 |
| Tja, dit vind ik echt wel een héél mooi gedicht! Well done... Knuffel, katrientje |
|
| ilona: | Maandag, januari 01, 2001 18:15 |
| vind het heel erg duidelijk Brammie....ik kan er wel wat mee...niet voor mij...maar voor iemand waar ik het bij kan plaatsen...bedankt... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Brammie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||