Langs de oevers van verdriet
langs de velden vol met doden
wappert het vaandel van de dood
stemmen uit een verleden kermend
Terwijl de aarde zwijgt in alle talen
stemmen van al die doden die nooit
meer zullen spreken nooit meer
verdomde zielen, vertrapte zielen
krijsende duivels, moordend
huilende zielen, getergde zielen
Langs de oevers van verdriet
langs de velden vol met doden
van generaties lang geleden
Wappert het vaandel van de dood
de banier varend in zijn gondel
gehuld in zwart zonder ziel
is heer en meester
dood is zijn meester
Doodskop, zwarte duivel
kent maar 1 vijand
maar die is lang geleden uitgestorven
zijn vijand de liefde
is niet oppermachtig op aarde