Dag lieve,
Een korte beschouwing van het heden:
Grauwe dag met grijze regen
plensend plassen aaneengeregen
tot een zondvloed, niet een zegen.
Doorweekt en nat tot op mijn huid
en het monotone ruisende geluid
van gestaag vallende regenbuien.
En dan alsof de zon het grijs verscheurt
en priemt en licht opeens mij opbeurt
een briefje van komaan niet getreurd!
Dan voel ik opeens de warmte en het leed
van geleden en verleden die het weet
een nieuwe dag die 'k nu betreed.
Ik dank je voor het zachte gebaar
en 'k blijf er goed bij voorwaar
'k denk dan dat ik van je hou echt waar!
Grauwe dag met grijze regen
plensend plassen aaneengeregen
tot een zondvloed, niet een zegen.
Doorweekt en nat tot op mijn huid
en het monotone ruisende geluid
van gestaag vallende regenbuien.
En dan alsof de zon het grijs verscheurt
en priemt en licht opeens mij opbeurt
een briefje van komaan niet getreurd!
Dan voel ik opeens de warmte en het leed
van geleden en verleden die het weet
een nieuwe dag die 'k nu betreed.
Ik dank je voor het zachte gebaar
en 'k blijf er goed bij voorwaar
'k denk dan dat ik van je hou echt waar!
Reacties op dit gedicht
| free: | Dinsdag, augustus 13, 2002 17:55 |
| heel mooi.... n klein gebaar doet soms zoveel liefs free ~((O))~ |
|
| Tynipox: | Dinsdag, augustus 13, 2002 17:22 |
| Lief en bijzonder! Uiteindelijk komt alles toch weer goed! Knuffel. | |
| MayadeBij: | Dinsdag, augustus 13, 2002 14:12 |
| Mooi, en Lief, en niet getreurd, alles komt goed, inderdaad... | |
Over dit gedicht
| Auteur: victor van der Daelen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||