EEN NIEUW JAAR IS GEEN NIEUW BEGIN.
Vandaag de 31e was het dan zo ver, het was de laatste avond van het jaar,
Ik vond het heel erg gezellig met mijn broer,moeder,een beste vriendin, MAAR...
Er was iets wat ik miste dat wist ik wel,
Ik wilde je niet vergeten, maar zien, en heel snel.
Ik weet dat dat niet kan, wat ik dus heel erg jammer vind,
dan zou je tegen mij zeggen:"Ik hou van je mijn kind".
Je moet ook weten dat ik heel veel van jou hou pap,
en waarom jij moest gaan pap, nee dat is nog steeds iets wat ik niet snap.
Ook al ben je niet in levende lijve hier, maar in mijn gedachten ben je bij mij,
net zoals toen, zij aan zij.
Dit mocht nu niet meer het geval zijn, je moest ineens uit mijn leven,
En vanaf toen konden we elkaar geen liefde meer geven.
Op 1 januari hielp je mij altijd met vuurwerk aansteken,
En dan keken we elkaar aan, dat was het teken.
Maar dit zou ik nooit meer samen met jou mogen meemaken,
en als ik hieraan denk, kan ik wel schreeuwen van de daken.
Nu moet ik nieuwjaarsdag helemaal alleen doorbrengen, dat is heel erg kil,
Want nu hoor ik niets meer uit je mond, het is zo stil.
Elk jaar was het wel weer feest, samen met jou,
Dit kan niet meer, en sta met nieuwjaarsdag alleen in de kou.
Ik wil ik niet vergeten en dat mag ik nooit doen,
Maar ik wil mijn vader weer terug, net zoals toen.
Ik weet wel dat dat niet kan, en nooit zal kunnen,
en dat je in leven bleef, ja dat zou ik je graag gunnen.
Het is moeilijk te verdragen, dat je er niet meer voor mij bent,
Veel mensen zeggen wel dat die eenzaamheid went.
Dit gevoel heb ik niet en zal ik ook nooit krijgen,
Ik weet wat mijn gevoelens zeggen, hier kunnen anderen niet over beslissen, laat zij dit dat zeggen maar zwijgen.
Lieve pap ik vergeet je nooit van mijn hele leven,
Ik zal altijd and 4-ever om je geven.
Het is niet zo dat ik niet meer van mijn leven geniet,
maar de dag dat jij mij moest verlaten, vergeet ik niet.
DIT GEDICHT DRAAG IK OP AAN MIJN VADER, DIE 5 JAAR GELEDEN UIT MIJN LEVEN WERD GESTOLEN. MET DIT GEDICHT WIL IK HEM ZEGGEN DAT IK HEM HEEL ERG MIS EN HEM NOOIT ZAL VERGETEN.
(er word altijd gezegd, dat als er een nieuw jaar is aangebroken, dat alles weer opnieuw begint, dit is niet zo, want elk jaar heb ik verdriet dat jij er niet meer bent.en dit zal nooit, nee nooit vervagen.Maar 1 ding PAP ik zal jou altijd in mijn hart meedragen.)
JE DOCHTER JANNIE
Ik vond het heel erg gezellig met mijn broer,moeder,een beste vriendin, MAAR...
Er was iets wat ik miste dat wist ik wel,
Ik wilde je niet vergeten, maar zien, en heel snel.
Ik weet dat dat niet kan, wat ik dus heel erg jammer vind,
dan zou je tegen mij zeggen:"Ik hou van je mijn kind".
Je moet ook weten dat ik heel veel van jou hou pap,
en waarom jij moest gaan pap, nee dat is nog steeds iets wat ik niet snap.
Ook al ben je niet in levende lijve hier, maar in mijn gedachten ben je bij mij,
net zoals toen, zij aan zij.
Dit mocht nu niet meer het geval zijn, je moest ineens uit mijn leven,
En vanaf toen konden we elkaar geen liefde meer geven.
Op 1 januari hielp je mij altijd met vuurwerk aansteken,
En dan keken we elkaar aan, dat was het teken.
Maar dit zou ik nooit meer samen met jou mogen meemaken,
en als ik hieraan denk, kan ik wel schreeuwen van de daken.
Nu moet ik nieuwjaarsdag helemaal alleen doorbrengen, dat is heel erg kil,
Want nu hoor ik niets meer uit je mond, het is zo stil.
Elk jaar was het wel weer feest, samen met jou,
Dit kan niet meer, en sta met nieuwjaarsdag alleen in de kou.
Ik wil ik niet vergeten en dat mag ik nooit doen,
Maar ik wil mijn vader weer terug, net zoals toen.
Ik weet wel dat dat niet kan, en nooit zal kunnen,
en dat je in leven bleef, ja dat zou ik je graag gunnen.
Het is moeilijk te verdragen, dat je er niet meer voor mij bent,
Veel mensen zeggen wel dat die eenzaamheid went.
Dit gevoel heb ik niet en zal ik ook nooit krijgen,
Ik weet wat mijn gevoelens zeggen, hier kunnen anderen niet over beslissen, laat zij dit dat zeggen maar zwijgen.
Lieve pap ik vergeet je nooit van mijn hele leven,
Ik zal altijd and 4-ever om je geven.
Het is niet zo dat ik niet meer van mijn leven geniet,
maar de dag dat jij mij moest verlaten, vergeet ik niet.
DIT GEDICHT DRAAG IK OP AAN MIJN VADER, DIE 5 JAAR GELEDEN UIT MIJN LEVEN WERD GESTOLEN. MET DIT GEDICHT WIL IK HEM ZEGGEN DAT IK HEM HEEL ERG MIS EN HEM NOOIT ZAL VERGETEN.
(er word altijd gezegd, dat als er een nieuw jaar is aangebroken, dat alles weer opnieuw begint, dit is niet zo, want elk jaar heb ik verdriet dat jij er niet meer bent.en dit zal nooit, nee nooit vervagen.Maar 1 ding PAP ik zal jou altijd in mijn hart meedragen.)
JE DOCHTER JANNIE
Reacties op dit gedicht
| Guppie: | Dinsdag, december 25, 2001 18:08 |
| Nu ben ik vaak genoeg op de freaks geweest en heb ik dit gedicht dus nog nooit gelezen. Jansol ik vind hem erg mooi en tja, je ontkomt er niet aan maar 31 december komt er weer aan. Wij hebben de laatste tijd geen contact meer maar ik wil je via deze weg toch alvast sterkte wensen en alvast een heel gelukkig nieuwjaar... | |
| kitty: | Zondag, maart 18, 2001 22:56 |
| Zoals je wel weet trekt dit gedicht mij erg aan, wou even zeggen dat ik weet dat het binnenkort weer moeilijk voor jullie gaat worden omdat de verjaardag van je vader eraankomt. In die tijd zit ik in Frankrijk, maar ik beloof je dat ik je opbel!! want ik vergeet jouw echt niet! Ik hou van jouw. XXXXX kiddy |
|
| marianne: | Dinsdag, maart 06, 2001 13:27 |
| de tranen staan in mijn ogen. Heel mooi gedicht!! | |
| Margreet: | Donderdag, februari 08, 2001 09:42 |
| wauw...mooi...sterkte. Ik weet (gelukkig)niet hoe het is om je vader te missen maar het lijkt me verschrikkelijk....xxMargreet | |
| Van Unchem Nancy: | Donderdag, februari 08, 2001 07:06 |
| Ik weet het, het doet pijn je Vader verliezen ik ben hem verloren op Maandag 5 Februari 2001, en ik kan het nog altijdt niet geloven dat wij verder moeten zonder onze Vader. | |
| johan&daniel: | Zaterdag, januari 13, 2001 01:38 |
| jannie je gedichten zijn erg mooi maar ik wordt er wel een beetje triest van hoor! heb je ook vrolijke gedichten?? maak eens eentje over daantje je lieverd!! groetjes! | |
| catharina: | Woensdag, januari 03, 2001 02:18 |
| draag hem in je hart bij je....hij zal altijd dichtbij je staan... heel veel sterkte met je verdriet veel liefs catharina |
|
| TDM: | Woensdag, januari 03, 2001 01:45 |
| mooi.erg ontroerend.. | |
| jannie: | Dinsdag, januari 02, 2001 23:25 |
| kitty, ik weet dat ik dat tegen jou heb gezegd, maar ik bedoel hiermee dat je degelijk een nieuwe start maakt, maar wel met verlies, dit snap je denk ik wel | |
| jannie: | Dinsdag, januari 02, 2001 23:13 |
| het doet mer eg goed, als ik die reacties lees en dan weet dat er mensen zijn die mij steunen. | |
| arie: | Dinsdag, januari 02, 2001 19:38 |
| jannie, Ik weet hoe het voelt, en net als jij weet ik dat elke bijzondere dag je herinnering terugkeerd naar degene die je ontvallen is.. het word echt minder, maar vergeten kun je nooit.. heel veel sterkte meid.. liefs Arie |
|
| jessica : | Dinsdag, januari 02, 2001 17:18 |
| jannie...slik errug mooi...jij moet je vader missen en ik me broer...hoop dat je toch er een goed jaar van maakt...heel veel sterkte...en die vader van jou is weet ik zeker een speciale man geweest... hij leeft in je hart... xxxx jessica |
|
| Harrie: | Dinsdag, januari 02, 2001 14:37 |
| Erg mooi gedicht Jannie!!! Ik ga dan binnenkort het huis uit,maar je moet niet vergeten dat ik er altijd voor je zal zijn als je iemand nodig hebt om mee te praten!! Onze vader was een super pa, niemand zou hem ooit kunnen vervangen!! Pap wij dragen je voor altijd in ons hart mee, we zullen jouw nooit vergeten! |
|
| Mark: | Dinsdag, januari 02, 2001 12:52 |
| Hier word ik ontzettend stil van...slik...heel erg lief en ontroerend! | |
| kitty: | Dinsdag, januari 02, 2001 11:48 |
| Lieve jannie, Ik vind dit je mooiste gedicht tot nu toe,heel gevoelig en emotioneel. Ik las hem toen het liedje van volumia AFSCHEID draaide!!! Ik moest wel even slikken. Vind het verschrikkelijk voor o.a jouw dat je dit hebt moeten meemaken. Het leven kan soms heel oneerlijk zijn. Dagen zoals deze maken het even extra moeilijk en wordt je herinnerd aan je papa. Maar dat is toch niet erg. De leuke herinneringen komen ook boven en dat is goed. Het maakt het soms alleen wat moeilij |
|
| Firebolt: | Dinsdag, januari 02, 2001 10:03 |
| Erg mooi... erg gevoelig... ben er een beetje stil van.... Het moet een geweldige man zijn geweest... |
|
| Danny: | Dinsdag, januari 02, 2001 09:28 |
| ontroerend mooi Jannie één ding mag ik je vertellen, je vader zal jouw ook nooit vergeten!!! | |
| Idster: | Dinsdag, januari 02, 2001 08:38 |
| Een heel mooi gedicht...ik hoop dat je vader het kan lezen..dat die weet dat je hem zoveel mist...veel sterkte en liefde in het nieuwe jaar gewenst... Liefs, Idster |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jannie Brink | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||