Ontstaan
Mijn woorden
komen met de wind
koud of warm
steeds vanuit een andere hoek
besluitloos kiezen
uit de woordenstroom
zo snel als de wind is
vaak verkeerd
diep nestelen
letters in mijn deken
waarvan ik woorden
nog niet gevangen heb
woorden voorkomen
waar herkenning
mijn ziel bevriest
zinnen vormen stopt
trekken alle registers open
om de kerkorgel
wind te geven tot geluid
die nieuwe woorden maakt.
14-08-‘02/0:43
Reacties op dit gedicht
| **vlindertje**: | Vrijdag, augustus 16, 2002 16:57 |
| waauw | |
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, augustus 14, 2002 13:32 |
| blijf ons die woorden maar geven! kus! :) | |
| Frummel: | Woensdag, augustus 14, 2002 12:22 |
| Prachtige woorden heb je hier neergezet... Gevormt in mooie zinnen... Een pareltje.. Liefs, Frummel |
|
| blommeke: | Woensdag, augustus 14, 2002 11:57 |
| oude en nieuwe woorden, klanken en geluiden, laat de wind het vertellen, als je het zelf niet kunt, mooi gedicht. |
|
| margot: | Woensdag, augustus 14, 2002 11:08 |
| laat je woorden maar komen Wil ze zijn prachtig!! liefs,margot |
|
| Laurens Windig: | Woensdag, augustus 14, 2002 10:37 |
| Mooi hoor! | |
| waterval: | Woensdag, augustus 14, 2002 01:27 |
| met dit gedicht onder het thema geluk zeg ik : schreeuw die woorden er maar uit.... | |
