alleen ik....
alles lijkt zo onwerkelijk
maar stilletjes aan besefk
dat het toch zo is
ookal zit men hoofd nog
vol gevoelens,
gedachten en beelden
over jou en ons
langzaam maar zeker
dringt de pijnlijke
waarheid men hoofd binnen
dromen worden stuk geslagen
niets dan de pijnlijke
eenzame waarheid blijft over.
ik, alleen, zonder jou
geen ons meer
alleen ik....
maar stilletjes aan besefk
dat het toch zo is
ookal zit men hoofd nog
vol gevoelens,
gedachten en beelden
over jou en ons
langzaam maar zeker
dringt de pijnlijke
waarheid men hoofd binnen
dromen worden stuk geslagen
niets dan de pijnlijke
eenzame waarheid blijft over.
ik, alleen, zonder jou
geen ons meer
alleen ik....
Reacties op dit gedicht
| Witte roos: | Vrijdag, augustus 16, 2002 20:45 |
| ik zit momenteel ook in zo'n situatie, het is hard om te beseffen dat je zonder hem/haar voortmoet. het doet hels pijn. als je wilt praten, mail me gerust. | |
| fristy: | Woensdag, augustus 14, 2002 01:00 |
| :( liefdesverdriet... altijd klote *zucht* ey keimooi gedicht joh ennuh als je erover wilt praten ofzo of je hebt gewoon zin om te praten voeg me dan maar toe op msn ofzo :) graag zelfs want k verveel me dood en helpen doe k graag;) nou xxx en een dikke knuffel en sterkte liefie | |
Over dit gedicht
| Auteur: asfie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||