pijnlijk lichaam
mijn lichaam doet pijn
het is zo moe
het sleept zichzelf nog voort
het weet niet eens waar naar toe
ik kijk maar zie niks
mijn gedachten zijn verdooft
mijn hart is koud
van gevoel beroofd
het donker ga ik tegemoet
eindeloos gaat ik door
naar donker en zwart
en ik weet niet eens waarvoor.
ik weet niet waarom
ik weet niet wat het wil
geen hart waar ik naar kan luisteren
de stem blijft stil.....
het is zo moe
het sleept zichzelf nog voort
het weet niet eens waar naar toe
ik kijk maar zie niks
mijn gedachten zijn verdooft
mijn hart is koud
van gevoel beroofd
het donker ga ik tegemoet
eindeloos gaat ik door
naar donker en zwart
en ik weet niet eens waarvoor.
ik weet niet waarom
ik weet niet wat het wil
geen hart waar ik naar kan luisteren
de stem blijft stil.....
Reacties op dit gedicht
| lenore: | Woensdag, augustus 14, 2002 19:27 |
| Komaan meiss!! Je moet er door! Het kan niet anders, blijf sterk!!! Lotte |
|
| lovertje: | Woensdag, augustus 14, 2002 13:12 |
| Lieve maris IK WIL JE NIET KWIJT! Okee? Je zei dat je mij achterna zou komen en andersom doe ik dat ook.. Dat donker wordt wel weer licht! Ik hou van je! Nooit vergeten, he...? Liefs en 'n sterkte-knuffel amber |
|
Over dit gedicht
| Auteur: peacekeeper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||