De druppels der tijd
aan de punt van het licht
bevind zich een meer
een kuil met wat water
maar het is zo veel meer
het bezit een schat van evenwicht
in het diepe verloren
een schat met alle antwoorden
die je laat voelen als herboren
laat je ziel glijden door het water
je daalt af in het gras
de bomen zullen je toefluisteren
over hoe het vroeger ooit was
voorbij de poort van concentratie
zul je dalen en dalen
daar, in het diepste der aarde
verteld het al zijn eeuwen oude verhalen
over liefde en pijn
de overwinning en strijd
een leven in angst
en hoe het weer werd bevrijd
het zal het jou laten ervaren
tot aan de rol van de heer
nee, het is niet zomaar wat water
het is niet zomaar een meer
-PhX-
Reacties op dit gedicht
| -lena-: | Woensdag, augustus 14, 2002 22:25 |
| Heel mooi... Groetjes x |
|
| Joke Depouvre: | Woensdag, augustus 14, 2002 20:14 |
| woorden die je naar zich toetrekken en je dwingen eventjes erbij stil te staan... mooi liefs, jo |
|
| Raar mie: | Woensdag, augustus 14, 2002 18:56 |
| knap gedicht een meer van woorden vol betekenis |
|
Over dit gedicht
| Auteur: PhoeniX | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||